فوتون
کلوت
آمیکو
کاپرا
پاشش سوخت ایده آل
یک پاشش سوخت ایده آل باید دارای مشخصات زیر باشد:
Atomization
به میزان پودر شدن سوخت در هنگام پاشش گفته می شود.هر چه ذرات حاصل از پاشش سوخت ریزتر و یکنواخت تر باشد، عمل ترکیب شدن سوخت با هوا بهتر انجام شده و احتراق کاملتر و با بازدهی بیشتری انجام می شود، همچنین میزان ذرات خروجی و منواکسید کربن از اگزوز کاهش می یابد.
Penetration
به میزان نفوذ ذرات سوخت در داخل محفظه احتراق گفته می شود. اگر این نفوذ کمتر از میزان لازم باشد ترکیب سوخت با هوا به درستی انجام نمی شود. اگر میزان این نفوذ بیش از حد لازم باشد ذرات سوخت به بدنه بوش سیلندر و یا سر پیستون برخورد می کند. در هر دو حالت راندمان کاهش یافته و آلاینده های اگزوز بیشتر می شود.
Multi- Injection
پاشش چند مرحله ای در واقع یک نوع کنترل بر روی میزان پاشش در مراحل مختلف احتراق است. این نوع پاشش به بالا رفتن راندمان کمک می کند اما بیشترین مزیت آن در کاهش آلاینده های اگزوز مخصوصاً اکسیدهای نیتروژن می باشد.
Variable Injection Timing
پاشش با زمانبندی متغیر در واقع از همان اوایل اختراع موتورهای دیزل مد نظر بوده است زیرا این باور وجود داشته که برای راندمان بهتر، زمان پاشش سوخت در بارهای مختلف در یک موتور باید متغیر باشد. با اجباری شدن استانداردهای آلودگی هوا و اجبار در کاهش اکسیدهای نیتروژن در اگزوز ، تغییر زمان پاشش سوخت به عنوان یکی از راه کارهای کاهش اکسید نیتروژن معرفی گردید و در واقع به صورت اجبار درآمده است. بدین ترتیب طراحان موتور می توانند از آن جهت افزایش راندمان موتورو کاهش اکسیدهای نیتروژن در بارهای مختلف و در شرایط محیطی متفاوت استفاده کنند.
Time Delay
به فاصله زمانی بین پاشش سوخت و آغاز احتراق گفته می شود. کاهش این تاخیر زمانی باعث بالا رفتن راندمان و کاهش استهلاک می شود. در واقع ایده آل ترین حالت، صفر شدن این تاخیر زمانی است که عملاً غیر ممکن می باشد.
دیدگاه ها